Eind november 2014 ben ik uitgeschakeld door serieuze rugproblemen. Nadat een jaar lang is gezocht naar een medische oplossing, was eind 2015 de conclusie dat ik moest gaan kijken naar hulpmiddelen. Opgeven is immers geen optie!

Hieronder vind je mijn fotoverhaal. Het goede nieuws: het is allemaal gelukt en ik ben inmiddels weer 100% aan het werk...!

Op m'n 11e ben ik te snel gegroeid, waardoor mijn rug is kromgetrokken (een scoliose van 45 graden plus een torsie van 90 graden). Met het nodige kunst en vliegwerk heeft men dat destijds aardig kunnen herstellen, maar m'n rug is altijd een zwak punt gebleven. Na verloop van de jaren werd 't er niet beter op. In 2008 heeft 't ook al eens een half jaar geduurd voordat ik weer kon lopen en eind 2014 ging het weer fors mis. Deze keer was lopen, zitten en 'rechtop' in het algemeen bijna niet meer mogelijk.

In de woonkamer hebben we dus een bed neergezet, waarop ik met m'n benen verhoogd kon liggen. Boven m'n hoofd hangt een laptop + extra scherm en met een toetsenbord op schoot kon ik als ICT'er toch weer wat doen.

Later is het bed geprofessionaleerd, het werd o.a. wat gemakkelijker verstelbaar.

Langdurig liggen is niet echt goed voor je lichaam, zwemmen zou goed zijn, maar zelf kan ik zo niet naar 't zwembad rijden. De oplossing van het WMO-loket van de gemeente: een ligrolstoel plus rolstoeltaxi-pasje.

Daar was ik heel blij mee, maar het zou wel mooi zijn als ik hem ook zelf kon besturen. Oplossing: een electrische rolstoel.

En daar ga ik overal weer mee heen. Bijvoorbeeld naar het SPRINT-symposium in Enschede,

naar het Quantum Universe symposium in Groningen,

en naar de Werkconferentie Zorglandschap Drenthe in Assen,

(hier in gesprek met staatssecretaris Van Rijn).

Inmiddels is in mijn werkkamer een hoog bureau geplaatst, waar ik onder kan rijden met m'n rolstoel, en met de schermen erop een beetje voorover gebogen kan ik ook hier weer iets doen.

We hebben zelfs 'n plankje gemaakt voor op de armleuningen van de rolstoel, zodat ik ook 'standalone' met m'n laptop kan werken. M'n onderarmen worden hierbij ondersteund door een constructie die mijn vrouw Ronella heeft gemaakt.

En inmiddels ben ik daarmee naar kantoor geweest en heb ik uitgeprobeerd of ik zo kan werken. Zoals je hieronder ziet gaat dat goed - aan een normaal bureau, inclusief extra scherm, vast telefoontoestel, muis op tafel en de laptop aan de staalkabel.

    

    

Dit is een tijdelijke oplossing, want deze rolstoel is niet echt gemaakt om achterover liggend te rijden. De stoel gaat daarom in de 'kruipmode', hij beweegt heel langzaam en voorzichtig om te voorkomen dat hij achterover kantelt. En da's ook nodig, zo is inmiddels meermaals gebleken.

Ik ben erg blij met de rolstoeltaxi, maar vanzelfsprekend geeft het nog aardig wat meer autonomie als je zelf kan rijden. Inmiddels heb ik een positieve rijtest ondergaan bij het CBR en heb ik een aangepast rijbewijs. Ik mag dus weer rijden, zij het natuurlijk in een aangepaste auto.

Samen met Bever Auto-aanpassingen hebben we uitgezocht welke aanpassingen het best in welke auto konden worden aangebracht. Inmiddels heeft het UWV aangegeven een groot deel van deze aanpassingen te gaan betalen en heb ik ook een auto besteld, een Mercedes Vito XL.

    

    

    

    

    

Bij de WMO van de gemeente (Marum) heb ik een lening kunnen regelen voor de aanschaf van die auto. Daar ben ik heel erg blij mee! Alle overige aanpassingen, zoals aan ’t huis, rondom 't huis, mijn bed-constructe en m’n aangepaste werkkamer, heb ik tot nu toe allemaal zelf laten implementeren en ook zelf betaald.

Met het UWV ben ik vervolgens ook in discussie gegaan over een definitieve ligrolstoel. Daarbij hebben we o.a. gekeken naar de Permobil F5 Corpus, een heel bijzondere ligrolstoel, en later naar de Twist T4 (zie ook hier). Deze laatste rolstoel is speciaal voor mijn situatie bedoeld, is heel stabiel, kan goed omgaan met drempels en slecht wegdek en is ook best vlot en wendbaar. En, ook belangrijk, hij kan vrij ver recht omhoog, zodat ik ook half-liggend op ooghoogte kan praten met iemand die naast me staat.

    

    

Inmiddels is deze nieuwe rolstoel er en is ook mijn werkkamer weer 'n beetje verder uitgebreid:

Het uiteindelijke doel van dit hele 'project' is dat ik me t.z.t. weer helemaal zelf kan redden, me autonoom kan verplaatsen en m'n originele werk en hobbies weer terug kan krijgen. En dat lukt: na een tijdje was ik al weer deels aan 't werk en reed al weer 't hele land door...!

In januari 2017 ben ik weer volledig teruggekeerd in m'n originele job, als ICT architect en security consultant bij CGI. En heb ik ook m'n activiteiten bij de RuG opgepakt en m'n vrijwilligerswerk bij Paletzorg. Effectief ben ik met m'n hulpmiddelen niet meer beperkt - ik kan gewoon weer alles doen wat ik graag wil.

    

Gewoon optimistisch blijven, altijd doorgaan en nooit opgeven!
Op z'n Gronings: nait soez'n, deurbroez'n!

 

Jacob Mulder, 0594 518 647,
Jacob (aapstaart) FamilieMulder (punt) com,
JacobMulder.nl, FamilieMulder.com en MADmelange.com.